Hoogtepunten Peru

Er zijn veel hoogtepunten Peru die de moeite waard zijn als u een bezoek brengt aan dit veelzijdige land. Hieronder op een rijtje een aantal hoogtepunten Peru is een land met heel veel cultuur en prachtige natuur maar ook avontuur. Dus voor ieder wat wils. Lees hieronder meer over een aantal van deze hoogtepunten.

Lima

In 1988 werd het historische centrum van Lima opgenomen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Op 29 december 2001 ontstond er in het historische centrum een grote brand. Hierbij kwamen bijna 300 mensen om. Bovendien raakte een groot aantal historische panden zwaar beschadigd.

In juni 2011 lieten de vertrekkende president Alan Garcia en het Braziliaanse bouwbedrijf Odebrecht een 22 meter hoog wit stenen Christusbeeld verrijzen. Het verrijst 37 meter boven het landschap omdat het op een enorme sokkel van nog eens 15 meter hoog staat. De massieve constructie staat op een heuvel bij Morro Solar, de Zonneheuvel ten zuiden van de baai waaraan Lima ligt. Het beeld kijkt uit over de Stille Oceaan en wordt dan ook wel de Cristo del Pacifico genoemd.

Paracas en Ica

Paracas ligt ten zuiden van Lima en is bekend door het Nationale Park van Paracas, de Ballestas eilanden en de ‘Candelabro’. Het Nationale Park van Paracas ligt in de woestijn langs de kust van Peru. De prachtige zandstranden en het kustgebied kennen een rijke maritieme fauna met meer dan 70 verschillende vogelsoorten. De Ballestas eilanden liggen een eindje uit de kust en worden bevolkt door enorme hoeveelheden zeevogels, maar ook bijvoorbeeld zeeleeuwen en pinguïns.

Nog een eindje zuidelijker langs de kust ligt Ica. De Ica regio staat bekend om haar druiventeelt. Van deze druiven wordt o.a. Pisco gemaakt. De drank is genoemd naar de 80 kilometer noordelijker gelegen havenstad Pisco en is het hoofdbestanddeel van de beroemdste cocktail van Peru, Pisco Sour. Vlakbij Ica ligt het gehucht Huacachina dat gebouwd is rondom een oase. De Oase ligt aan de rand van een groot woestijngebied waar je zowel kan sandboarden als een tour met buggy’s door de woestijn kan maken.

Nazca lijnen

De Nazca lijnen liggen ongeveer 400 km ten zuiden van Lima in de droge Peruaanse kustvlakte. Deze zogenaamde geoglieven bedekken een oppervlakte van ongeveer 450 km2 op de pampa’s van Jumana en Nazca. Het betreft figuren van dieren, geometrische vormen en duizenden lijnen. De betreffende hoogvlakte is één van de droogste gebieden op aarde met een gemiddelde jaartemperatuur van 25 graden Celsius. Er valt vrijwel geen regen hetgeen de goed geconserveerde lijnen over al die duizenden jaren verklaart.
De lijnen zijn tussen 200 vóór en 600 na Christus vervaardigd door de Nazca- en Paraca-indianen en behoren tot de grootste archeologische raadsels door hun hoeveelheid, aard, omvang en continuïteit. Men verondersteld dat de geogliefen rituele of astronomische functies hebben gehad.

Het beroemdst zijn de tekeningen van dieren: vogels van 25 tot 275 m lengte (kolibries, condors, een pelikaan, meeuw, papegaai en anderen), een aap, een spin, een slak, een hagedis, een leguaan, een slang, een hond, twee lama’s en zelfs een orka. Van dichtbij gezien lijken de lijnen eenvoudige ploegvoren. Door de geologische eigenschappen van de pampa was het indertijd niet moeilijk goed zichtbare voren te maken. Door het weg krassen van de bovenste laag geoxideerd donker roze grind werd de helder gele onderlaag zichtbaar. Op de grond lijken de lijnen er niet te zijn maar vanuit de lucht is de omvang en de geometrie van de lijnen goed te zien.

Arequipa

Arequipa is, qua inwonersaantal, de derde stad van Peru. Er heerst een gematigd Andesklimaat. Dit wil zeggen overdag vrij warm droog en zonnig, maar ’s nachts koud. Arequipa ligt vlakbij 3 vulkanen: de Misti, Chachani en Picchu Picchu.

Arequipa is vooral bekend vanwege de Plaza de Armas en het 16e eeuwse klooster van Santa Catalina. De Plaza de Armas wordt door velen gezien als één van de mooiste van Peru. In het klooster van Santa Catalina verbleven vroeger de nonnen van goede komaf. Zij leefden in een zeer besloten gemeenschap die in weelde leefde, hetgeen zeer uitzonderlijk is voor een klooster. Het complex is publiekelijk toegankelijk en zeker een bezoek waard. Een eindje buiten de stad ligt Sabandía, een 17e eeuwse graanmolen die volledig is gerestaureerd.

Colca Canyon

Ten noordwesten van Arequipa ligt de Colca Canyon, een spectaculair kloof met een diepte van meer dan 3.100m. Het is een prachtig natuurgebied waar u bovendien de condor kunt bewonderen. Door de zon ontstaat er thermiek in de kloof waarvan de condor handig gebruik maakt om tot grote hoogte op te stijgen.

De (Andes) Condor behoort tot de familie van de gieren en wordt aangetroffen in het Andesgebergte en de aangrenzende Pacifische kust van West-Zuid-Amerika. De gier heeft de grootste vleugelspanwijdte van alle landvogels. Deze grote vogel is een aaseter en heeft een voorkeur voor flinke karkassen, zoals die van herten of vee.

Het is bovendien één van de langst levende vogels van de wereld die in gevangenschap wel 100 jaar kan worden. De Andes Condor is bovendien een nationaal symbool van Peru, Argentinië, Bolivia, Chili, Colombia en Ecuador. De vogel speelt een belangrijke rol in de folklore en mythologie van de Andes-regio’s. Helaas is de Andes condor ook een bedreigde diersoort.

Op sportief gebied, is het mogelijk een meerdaagse trekking door de Colca Canyon (BOUWSTEEN 6) te maken.

Cuzco

Cuzco is de oude Inca hoofdstad en behoort zonder meer tot de hoogtepunten Peru. Naast het prachtige historische centrum met de Plaza de Armas en de kathedraal is Cuzco ook een uitstekende uitvalsbasis voor diverse activiteiten, zoals een bezoek aan Machu Picchu, de Inca Trail of een bezoek aan de Heilige Vallei van de Inca’s. Echter, er is meer te zien in de omgeving van Cuzco. Niet ver van Cuzco ligt de archeologische vindplaats Sacsayhuamán waarvan de functie niet helemaal duidelijk is. Mogelijk was het een fort of had het een religieuze functie. Het imposante complex is ook de plaats voor het jaarlijkse Inti Raymi feest dat in juni wordt gevierd.

Ook Tambomachay ligt vlakbij Cuzco en wordt ook wel ‘bad van de Inca’ genoemd. Het bestaat uit een serie aquaducten, kanalen en watervallen. De veronderstelde functie is dat van spa of militaire post of een combinatie van beiden.

Tot slot ligt op een afstand van 7 km ten noordwesten van Cuzco de archeologische site van Puka Pukara. Het bevat meerdere campussen, aquaducten, baden en binnenpleinen. De naam betekent ‘rode vesting’ vanwege de rode pigmentatie in de stenen waaruit het is opgetrokken. Puka Pukara was waarschijnlijk een militair fort dat deel uitmaakte van de verdediging van Cuzco en het Inca rijk.

Puno en het Titicacameer

Het Titicacameer is het hoogst gelegen, bevaarbare, zoetwatermeer van de wereld. Het vormt een natuurlijke grens tussen Bolivia en Peru en ligt op meer dan 3.800m hoogte zodat het er ’s avonds behoorlijk koud kan worden. Het Titicacameer is o.a. bekend vanwege de drijvende eilanden van de Uros indianen. Zij gebruikten het uitbundig voorkomende riet, aan de oevers van het Titicacameer, om de drijvende eilanden te maken. Ook hun huizen en boten bestaan uit dit materiaal. De natuurlijke eilanden Amantaní en Taquile liggen ook in het Titicacameer. De bewoners van deze eilanden leven nog volgens oude tradities en vormen een gesloten gemeenschap. Vanuit Puno is het mogelijk zowel de drijvende eilanden als de eilanden Amantaní en Taquile te bezoeken. Op Amantaní kan ook overnacht worden. Niet zo ver van Puno ligt Sillustani dat bekend is om de daar gebouwde ronde graftorens en het uitzicht op het adembenemend mooie Umayo meer.

Machu Picchu

Nog niet zo lang geleden werd vastgesteld dat de Duitse goudzoeker en houthandelaar Augusto Berns, in 1867, de bergstad vond en plunderde. Dit met toestemming van de Peruaanse regering. Berns verkocht de historische schatten veelal aan Europese musea.

Machu Picchu werd echter in 1911 herontdekt door de Noord Amerikaanse ontdekkingsreiziger Bingham. Het is misschien wel de bekendste archeologische opgraving van Peru en ligt op zo’n 130 Km van de stad Cuzco. Sinds 1983 staat het complex op de werelderfgoed lijst van UNESCO en daarmee is ook de bekendheid gegroeid. Op dit moment is Machu Picchu voor veel mensen het absolute hoogtepunt van hun bezoek aan Peru. Het was een heilige stad voor de Inca’s en er verbleven waarschijnlijk voornamelijk koningen (adel) en priesters. Omdat het moeilijk bereikbaar was fungeerde het als een veilig toevluchtsoord. Echter, nadat de Spanjaarden de Inca’s hadden verslagen raakte Machu Picchu langzaam in verval. Opmerkelijk detail is dat de Spanjaarden Machu Picchu nooit hebben ontdekt.

De beroemde klassieke Inca trail van 4 dagen wordt jaarlijks door tienduizenden mensen gelopen. De start van de wandelroute is nabij Ollantaytambo en eindigt op de laatste dag in Machu Picchu. Na 3 dagen over de oude Inca paden te hebben gewandeld kom je uiteindelijk aan bij het Inti Punku, de poort van de zon. Bij helder weer heb je hier een prachtig uitzicht over Machu Picchu. Na de Inca Trail kunt u, optioneel, de Huayna Picchu of Montaña Picchu beklimmen maar dit moet u ruim van te voren boeken omdat het aantal plaatsen beperkt is.

Chan Chan

Chan Chan (zon zon) ligt in de regio ‘La Libertad’ en was de hoofdstad van het rijk van de Chimú. De opgraving bevindt zich vlakbij Trujillo en Huanchaco. De stad wordt gekarakteriseerd door de overblijfselen van negen grote lemen paleizen. Ieder paleis werd gebouwd voor één heerser en bevatte een ceremonieel gedeelte, een gedeelte om te leven en een begraafplaats. Als de heerser stierf werden zijn 90 vrouwen samen met hem begraven en veranderde het paleis in een mausoleum, zodat er voor de nieuwe heerser weer een nieuw paleis moest worden gebouwd. Van de oorspronkelijke negen paleizen is alleen het zogenaamde paleis van Tschudi goed bewaard gebleven. Dit paleis is dan ook als enige te bezoeken. Chan Chan staat op de werelderfgoed lijst van UNESCO, als bedreigd erfgoed.

Chan Chan vormde de hoofdstad van de Chimú cultuur en het complex besloeg indertijd een oppervlakte van 24 km2. Het bestond uit 10 complexen en ieder complex had zijn eigen paleizen, waterreservoirs, opslagloodsen etc. De beroemde Huaca del Sol, Huaca de la Luna en de Huaca El Brujo zijn opgravingen uit de Moche cultuur en kunnen prima vanuit Trujillo bezocht worden. Bij de opgravingen zijn de oude muren bloot komen te liggen. De aangetroffen muurschilderingen geven een fascinerend beeld van deze oude cultuur die zich grofweg uitstrekte vanaf de regio bij Trujillo, langs de kust, naar het noorden, .

Chavín de Huántar

‘Chavín de Huántar’ is een archeologische vindplaats en ligt ongeveer 450 kilometer ten noorden van Lima (in de provincie Huari). In 1985 werd het complex tot UNESCO werelderfgoed uitgeroepen. De ruïnes zijn uit ongeveer 900 v.Chr. en de opgraving bevat de restanten van één van de belangrijkste pre-inca culturen van Peru, namelijk die van de Chavín cultuur. Het complex ligt op een hoogte van 3.177 meter en verscholen tussen twee bergketens, namelijk de Cordillera Negra en de Cordillera Blanca. Naast de ruïnes bevindt zich het dorp Chavín de Huántar.

De site is o.a. bekend vanwege de beroemde granieten monoliet die er te bewonderen valt. Dit was waarschijnlijk het belangrijkste afgodsbeeld van de Chavín cultuur en men denkt dat het complex dienst deed als pelgrimsoord. Het belangrijkste gebouw van Chavín is de hoofdtempel.  Er zijn overigens meerdere ruïnes uit deze periode bewaard gebleven, maar de ruïnes van Chavín de Huántar is de grootste en meest bezochte.

De naam Chavín wordt gebruikt wanneer er wordt verwezen naar de specifieke ontwikkelingstijd in de geschiedenis van de Andes (circa 1.200-200 v.C.), naar de archeologische periode, naar de cultuur (Chavín-cultuur), naar de kunstvorm, en naar het hypothetische rijk.

Huaraz

Huaraz is de hoofdstad van de Peruaanse regio Ancash in de Cordillera Blanca in de Andes. Het is tevens de hoofdstad van de gelijknamige provincie Huaraz en het district Huaraz. Het wordt door alpinisten gezien als een goed uitgangspunt om de hoge toppen in de Cordillera Blanca te beklimmen. Het stadje is volledig ingesteld op klimmers.

Belangrijkste Bronnen: Wikipedia, UNESCO